16
Σύμφωνα με τη μυθολογία,
η πόλη κτίστηκε από τον
Ναύπλιο, γιό του Ποσειδώνα και
προστάτη του Ναυπλίου. Κατά τη
μυκηναϊκή περίοδο, η πόλη ήκμασε
ως ένα από τα ισχυρότερα ναυτικά
κράτη του ελλαδικού χώρου. Η
καίρια θέση του για τις θαλάσσιες
επικοινωνίες, αλλά και η φυσική του
προστασία από τη θάλασσα που
του προσέφερε ο απότομος βράχος
της Ακροναυπλίας, θα κάνουν το
Ναύπλιο από τη νεολιθική εποχή
ιδανικό τόπο κατοίκησης αλλά και
ιδανικό τόπο κατάκτησης. Στις
αρχές του 7ου π.Χ. αι. η πόλη του
Ναυπλίου είναι ιδρυτικό μέλος της
συμπολιτείας της Καλαυρείας
και
λίγο
αργότερα
αναφέρεται ως επίνειο του
ισχυρού Άργους. Σύμφωνα
με τον Παυσανία που
επισκέπτεται την περιοχή,
τη ρωμαϊκή εποχή η πόλη
είναι σχεδόν έρημη.
Το
όνομα Ναύπλιον ή Ανάπλι
υιοθετείται τη βυζαντινή
περίοδο, κατά την οποία η
πόλη είναι κέντρο τοπικής
βυζαντινής ηγεμονίας με
σημαντικότερο ηγεμόνα το
Θεόδωρο Σγουρό.
Την περίοδο του Μεσαίωνα
γνωρίζει την κυριαρχία των
Βυζαντινών, των Ενετών και
των Φράγκων.
Η πόλη το 1388 ανήκει πια
στους Ενετούς. Οι νέοι άρχοντες
της πόλης θα κάνουν πολλά
οχυρωματικά έργα. Τότε μάλιστα
κτίστηκαν δύο φρούρια στη στεριά,
η
Ακροναυπλία
και το
Παλαμήδι
και ένα τρίτο, το
Μπούρτζι [1]
,
μέσα στον κόλπο του Ναυπλίου, τα
οποία αποτελούν και στις μέρες
μας χαρακτηριστικά μνημεία της
πόλης.
Το 1540 η πόλη παραδίδεται
στους Τούρκους και πολλοί
΄Ελληνες την εγκαταλείπουν. Το
1686 έρχεται στην κυριαρχία
των Ενετών με το Μοροζίνι και το
1715, χρονικό διάστημα κατά το
οποίο η πόλη χάνει για λίγο καιρό
τον πρωτεύοντα ρόλο της στην
Πελοπόννησο, την καταλαμβάνουν
και πάλι οι Τούρκοι μέχρι το
1822. Στις 30 Νοεμβρίου 1822
το Ανάπλι αποτινάσει τον τουρκικό
ζυγό.
According to mythology, the city
was built by Nafplius, son of Posei-
don and protector of the city Nafplio.
During the Mycenaean period, the city
flourished into one of the strongest
naval powers of Greece. During the
Neolithic period, Nafplio became an
ideal place for settlers because of its
position. It had access to maritime
communications, but most importantly,
the steep rocky slope of Akronafplia
protected it from any intruders. At the
beginning of the 7th century BC the
city of Nafplio was a founding mem-
ber of the State Union of Kalavria and
shortly thereafter, it was referred to as
a mighty seaport of Argos. According
to the reports of Pafsanias, who had
visited the area, the city was nearly
abandoned during the Roman era.
It
is believed that the name Nafplio or
Anapli was given during the Byzantine
period when the city was the core of
a Byzantine domination. During that
period, a very important figure was
Theodore Sgouros, the ruler of Naf-
plion from about 1200.
During the
Middle Ages, the city experienced the
rule of the Byzantines, the Venetians
and the Franks. In 1388, the city was
under the Venetians’ occupation.
The new rulers of the city reinforce
the fortification of the city. Two for-
tresses were built on land,
Akronaf-
plia and Palamidi, and a third in the
Bay Nafplias, Bourtzi [1].
Even in
this day and age, these three build-
ings were viewed as monuments, which
gave the city its character.
Die Mythologie erzählt, dass die
Stadt von Nauplios gebaut wurde,
einem Sohn Poseidons und Beschützer
der Stadt. Während der mykenischen
Zeit erblühte Nauplias zu einer der
stärksten Seemächte des hellenischen
Raumes. Seine Schlüsselposition als
Verbindung auf dem Seeweg, sowie
der Schutz, den ihr der steile Felshang
Akronauplias bietet, machen Nauplia
bereits in der Jungsteinzeit ideal zur
Besiedelung, allerdings auch zu einem
ständigen Ziel für Eroberungen.
In den Anfängen des 7. Jhr. v. Chr.
ist die Stadt Nauplia Gründungsmit-
glied des Staatenbundes von Kalauria
(Καλαυρεία) und kurz danach wird
sie als Seehafen des
mächtigen Argos
erwähnt. Laut den
Berichten von Pau-
sanias, der die Geg-
end besuchte, ist die
Stadt während der
römischen Epoche
nahezu verlassen.
Es
wird angenommen,
dass die Namensge-
bung, Nauplia oder
auch Anapli, auf
die byzantinische
Zeit zurückzufüh-
ren ist, während
der die Stadt
Zentrum der örtli-
chen byzantinischen
Vorherrschaft unter Theodoros Sgou-
ros (griech.: Θεόδωρος Σγουρός)
ist.
Während des Mittelalters erfährt
die Stadt die Herrschaft der Byzan-
tiner, der Venezianer und der Franken.
1388 gehört die Stadt den Vene-
zianern. Die neuen Herren der Stadt
verstärken intensiv die Befestigung
der Stadt. In dieser Zeit werden zwei
Wehrburgen auf dem Land gebaut,
Akronauplia und Palamidi, sowie
eine dritte in der Bucht Nauplias,
das Bourtzi [1].
Noch in der heu-
tigen Zeit werden diese drei Bauten
als Denkmäler angesehen, die der
Stadt ihren Charakter geben. Im Jahr
1540 wird die Stadt an die Türken
übergeben und viele Griechen verlassen
ihren Heimatort. 1686 bringt Fran-
cesco Morozini die Vorherrschaft der
Venezianer zurück, und im Jahr 1715,
als die Stadt
ματιές στο παρελθόν
a glimpse of the past Ein Blick in die Vergangenheit
